ประวัติพระบิดาของลูกเสือไทย

ประวัติพระบิดาของลูกเสือไทย

พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว (ร.6) ผู้พระราชทานกำเนิดลูกเสือไทย  ทรงเป็นพระราชโอรสในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว  และสมเด็จพระศรีพัชรินทร์ทราบรมราชินีนาถ  ทรงพระราชสมภพ  เมื่อวันที่ 1 มกราคม พ.ศ.2423  พระนามเดิมของพระองค์  คือ สมเด็จเจ้าฟ้ามหาวชิราวุธ
     เมื่อ  พ.ศ. 2436  ขณะมีพระชนมายุได้  13  พรรษา  หลังจากได้รับการศึกษาเบื้องต้นในประเทศ

ไทยแล้ว  ได้เสด็จไปศึกษาต่อยังประเทศอังกฤษ  โดยทรงศึกษาวิชาทหารบกที่โรงเรียนแซนด์เฮิร์ต  และวิชาประวัติศาสตร์   รัฐศาสตร์  เศรษฐศาสตร์  กฎหมาย  วรรณคดี  ที่มหาวิทยาลัยออกซ์ฟอร์ด  รวมเวลาที่ทรงศึกษาอยู่ที่ประเทศอังกฤษ  9  ปี
     ในปี  พ.ศ. 2537  สมเด็จพระบรมโอรสาธิราช  เจ้าฟ้ามหาวชิรุณหิศสยามมกุฎราชกุมารได้สิ้นพระชนม์  พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าฯ  จึงโปรดเกล้าฯสถาปนาพระองค์ขึ้นดำรงตำแหน่งสมเด็จพระบรมโอรสาธิราช  ซึ่งเป็นตำแหน่งรัชทายาทแทน
     พ.ศ. 2445  พระองค์ได้เสด็จกลับประเทศไทย  และทรงเข้ารับราชการทหาร  พ.ศ. 2447  ได้ทรงผนวชและศึกษาพระธรรมวินัยจนแตกฉาน   หลังจากลาผนวชได้เสด็จไปประทับ  ณ  พระราชวังสราญรมณ์  พ.ศ. 2450  เมื่อพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าฯ เสด็จประพาสทวีปยุโรป  ได้ทรงเป็นผู้สำเร็จราชการแผ่นดินและเมื่อพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าฯเสด็จสวรรคต  พระองค์ก็ได้เสด็จเถลิงถวัลย์ราชสมบัติต่อจากสมเด็จพระบรมชนกนาถ  เป็นพระมหากษัตริย์รัชกาลที่ 6 แห่งราชวงค์จักรีโดยทรงประกอบพระราชพิธีบรมราชภิเษกเมื่อวันที่ 11  พฤศจิกายน  พ.ศ. 2453  ขณะนั้นทรงมีพระชนมายุ  30  พรรษา  พระองค์ครองราชสมบัติ  อยู่  16  ปี  จึงเสด็จสวรรคตเมื่อวันที่  25  พฤศจิกายน  พ.ศ. 2468  พระชนมายุได้  45  พรรษา